Siostra Ludwina – Anna Czesława BUGAJ urodziła się 21 lipca 1927 roku w Dzierzgowie pow. Mławski, diecezja Płocka. Rodzicami byli Franciszek i Stanisława z domu Sochaczewska. Miała sześcioro rodzeństwa – trzech braci i trzy siostry. Młodsza siostra Jadwiga też wstąpiła do zakonu Sióstr Pasjonistek i otrzymała imię siostra Mariusza, zmarła w 1997 roku. Dzieciństwo Siostry Ludwiny przypadło na czas wojny. Wraz z rodziną została wysiedlona z domu rodzinnego. Jako 13-latka była zmuszona przez okupanta do ciężkich prac w gospodarstwie rolnym zarządzanym przez Niemców. Nawet raz była postawiona pod murem na rozstrzelanie. Na wiosnę 1945 roku powróciła z rodzicami i rodzeństwem do domu rodzinnego, który zastali spalony i całe otoczenie doszczętnie zniszczone. Przed wojną s. Ludwina miała zaliczone 5 klas szkoły podstawowej, więc w 1946 roku uczęszczając na kursy wieczorowe ukończyła szkołę podstawową. Siostra Ludwina pochodziła z głęboko religijnej rodziny. W domu rodzinnym w szczególny sposób czczono Matkę Bożą i Chrystusa cierpiącego. W Wielkim Poście w każdy piątek były śpiewane Gorzkie Żale. Zachowywano też nakazane posty szczególnie w Adwencie i w Wielkim Poście, a we wszystkie środy, piątki i soboty nie jedzono nabiału. Rodzice należeli do 3-zakonu św. Franciszka i dawali dobry przykład dzieciom żyjąc zgodnie, uczciwie i pomagając biedniejszym. Wraz z rodzeństwem należała do Krucjaty Eucharystycznej. Bracia byli ministrantami, a siostry brały czynny udział w asyście procesyjnej. Nic więc dziwnego, że z takiej rodziny Bóg powołał dwie osoby do swojej służby. W dniu 27 stycznia 1947 roku s. Ludwina wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Pasjonistek w Płocku. Postulat spędziła na placówce w Staroźrebach. Po kanonicznym nowicjacie ukończyła kurs pielęgniarstwa i jako drugoroczna nowicjuszka została skierowana do pracy w Państwowym Domu Małych Dzieci w Kielcach jako pielęgniarka oddziałowa. Pracowała tam siedem lat do roku 1955 i wraz z innymi Siostrami została zwolniona z pracy. Pierwsze śluby złożyła 15 sierpnia 1949 roku, a wieczyste 12 sierpnia 1954r. W latach 1956-1958 pracowała w Szpitalu Zakaźnym w Pułtusku jako młodsza pielęgniarka. Następnie została oddelegowana na dokształcający kurs pielęgniarski do Warszawy, gdzie po jego ukończeniu złożyła egzamin państwowy i otrzymała dyplom pielęgniarki. Przez kolejne dwa lata pracowała jako pielęgniarka dyplomowana w Państwowym Sanatorium Rehabilitacyjnym w Józefowie. Kolejną placówką były Goślice, gdzie przez 11 lat pracowała jako pielęgniarka oddziałowa w Państwowym Domu Pomocy Społecznej dla Dzieci. W roku 1971 została skierowana do pracy w PDPSie dla dorosłych w Brańszczyku. Przepracowała tam 13 lat jako pielęgniarka oddziałowa. Od lutego 1984 do 1988 roku była zatrudniona w Domu Pomocy Społecznej w Lublinie. Jako podziękowanie za uczciwą i szlachetnie wykonywaną pracę, Siostra Ludwina otrzymała dyplom uznania. Dalsze placówki to Sierpc, w którym Siostra Ludwina przebywała dwa lata już jako emerytka. W latach 1995-2012 roku była w Pułtusku, a ostatnią placówką były Staroźreby, gdzie spędziła siedem lat życia. Życie ziemskie Siostry Ludwiny zatoczyło koło – pierwszą i ostatnią placówką były Staroźreby. Siostra Ludwina była prawdziwą Pasjonistką. Zjednoczona ze swoim Oblubieńcem Chrystusem Cierpiącym, wciąż rozmodlona z różańcem w ręku, serdeczna wobec Sióstr, w cichości i pokorze niosła swój codzienny Krzyż pracy i cierpienia. Dnia 25 czerwca 2019 roku w wieku 92 lat, po straszliwych cierpieniach odeszła do Domu Ojca. Pogrzeb Siostry Ludwiny odbył się 28 czerwca 2019 roku. Msza św. pogrzebowa została odprawiona o godz. 12.00 w kaplicy Sióstr. Następnie ciało zmarłej Siostry Ludwiny zostało złożone w grobowcu Sióstr Pasjonistek na cmentarzu parafialnym w Staroźrebach.
Wieczny odpoczynek racz Jej dać Panie…
